అస్తిత్వ (స్త్రీ,దళిత,ప్రాంతీయ) వాదాల తో వచ్చిన చిక్కులూ, మనిషి బుర్ర పరిమితులూ…

అస్తిత్వ (స్త్రీ,దళిత,ప్రాంతీయ) వాదాల తో వచ్చిన ఇబ్బందులూ, మనిషి బుర్ర పరిమితులూ…

మీరు ‘X’ అనబడే వర్గానికి చెందిన వారనుకొందాం. మీరు Y అనే వర్గం వారిలో చాలా మంది వలన మీకు నష్టం జరిగింది అనుకొంటున్నారు. మీరు ఇలా అనుకోవటం అనేది మీ ప్రత్యక్షానుభవం వలన కావచ్చు, లేక పుస్తకాలు చదవటం వలన కావచ్చు,లేక పెద్ద వాళ్ళు మీకు చెప్పటం వలన కావచ్చు లేక మీడియా వలన కావచ్చు. అయితే అదే సమయం లో Y వర్గం కి చెందిన వాళ్ళ లో కొందరి పట్ల మీకు మంచి అభిప్రాయం కూడా ఉంది.ఎందుకంటే వాళ్ళు మీకు మంచి చేశారు. Y వర్గం లోని ఆ కొంత మందికి, మీరు “Y వర్గం వాళ్ళకు ఉంటాయి” అనుకొన్న చెడు లక్షణాలు లేవు.

కానీ మన మనిషి బుర్ర ఒక విషయం గురించిన అన్ని వివరాలనూ( డీటెయిల్స్) వాటి కి చెందిన సంక్లిష్టత (కాంప్లెక్సిటీ) లనూ  తనలో ఇముడ్చుకోలేదు. ఆ విషయానికి సంబంధించిన సారాన్ని (అబ్స్ట్రాక్ట్) మాత్రమే ఒక  చిత్రం(ఇమేజ్) గా లేక ఒక మాట గా తన లోపల ప్రాతినిధ్యం(రిప్రజంటేషన్) కల్పిస్తూ దాచుకొంటుంది. ఉదాహరణకి ఒక కంప్యూటర్ ప్రోగ్రాం కి సంబంధించిన కోడ్ మొత్తం మన బుర్ర లో దాచుకోం..కానీ దాని డిజైన్ కి సంబంధించిన స్థూలమైన మోడల్స్ మాత్రం మన బుర్రలోఉంటాయి కదా.ఎవరైనా మిమ్మల్ని Y వర్గం గురించి అడిగినప్పుడు,”Y వర్గం లో పుల్లయ్య మంచి వాడు..ఎల్లయ్య మంచివాడు కాదు…సీతమ్మ మంచిది…. “,అని చెప్పరు.   అలానే”Y వర్గం మంచిదీ కాదు..చెడ్డదీ కాదు..అందులోనే మంచివాళ్ళూ..చెడ్డ వాళ్ళూ..మంచీ చేడూ కాని వాళ్ళూ అందరూ ఉన్నారు”, అనికూడా చెప్పరు.

కాబట్టీ, ఎవరైనా మిమ్మల్ని Y వర్గం గురించి అడిగినప్పుడు మీకు Y వర్గం వలన మొత్తం(రిసల్టెంట్) గా కలిగిన భావం మాత్రమే మీరు చెప్తారు. అంటే  Y వర్గం వలన మీకు కలిగిన నష్టం లో నుంచీ,అదే వర్గం లోని తక్కువ మంది వలన మీకు కలిగిన లాభాన్ని తీసి వేస్తే మిగిలేది కొంచెం తక్కువగా నైనా నష్టమే. కాబట్టీ మీరు Y వర్గం అంటె చెడు భావాన్నే వ్యక్త పరుస్తారు. భావాలను వ్యక్త పరిచేటప్పుడు మనిషికి పెద్ద వెసులుబాటు లేదు. మీరు ఒక వర్గాన్ని ఇష్టబడతారు లేదా ద్వేషిస్తారు. వీటినే ద్వంద్వాలంటారు. ఈ రెండిటికీ మధ్య ప్రతిస్పందన మనిషికి ఈ విషయాలలో చేత కాదు. కాబట్టీ మీరు టొకున గంప గుత్త గా Y వర్గమంటే మీ అయిష్టాన్నీ ద్వేషాన్నీ వ్యక్తపరుస్తారు..అది రచనల ద్వారా కావచ్చు..చేతల ద్వారా కావచ్చు..మాటల ద్వారా కావచ్చు.
ఒక్క సారి మీ అయిష్టాన్ని విన్న తరువాత,అంతకు ముందు Y వర్గం లో మీకు మంచి చేసిన వాళ్ళూ, లేక మీరంటే ఇష్టమున్న వాళ్ళూ కూడా గాయపడతారు. వారు కూడా మీరు అంటే అయిష్టం పెంచుకొంటారు. మీ లాంటి వారు ఇంకొందరు  Y వర్గాన్ని తిడితే, వీళ్ళ అయిష్టం మీ వర్గమైన X అంతటికీ విస్తరిస్తుంది. ముందు నుంచీ Y వర్గం లో మీకు అయిష్టమైన వాళ్ళూ ఎటు తిరిగీ ఆత్మ విమర్శ చేసుకొనే రకం కాదు. వాళ్ళూ ఎటుతిరిగీ మీ వర్గానికి వ్యతిరేకమే. ఇప్పుడు Y వర్గం నూరు శాతం మీకూ మీ వర్గానికీ వ్యతిరేకమయ్యింది.  ఇలా పరస్పర ద్వేషం ఒక విష వలయం లా వర్ధిల్లుతూ ఉంటుంది. దీనికి పరిష్కారం ఏమిటి? ఇక్కడ ముఖ్యమైన లోపం మనిషి బుర్రకి ఉన్న పరిమితులే అనిపిస్తుంది నాకు…
X వర్గాన్ని స్త్రీ, దళిత, ప్రాంతీయ వాదుల తో ప్రతిక్షేపించండి (సబ్స్టిట్యూట్).
Y వర్గాన్ని X వర్గం యొక్క ప్రత్యర్థి వర్గం తో ప్రతి క్షేపించండి.
అలా చేస్తే మన సమాజం లో ద్వేషం రోజు రోజు కీ ఎలా  పెరుగుతోందో మీకు అర్ధమౌతుంది అని ఆశిస్తున్నాను.
ఒక్క సారి ఎదుటి వర్గాన్ని ద్వేషించటం మొదలు పెట్టిన తరువాత, వారు చెప్పే మంచి మాటలను కూడా మీరు అనుమానం తోనే చూస్తారు.ఒక సారి అనుమానం మొదలైన తరువాత,ఎదుటి వారి మాటలు ఎంత అర్ధవంతమైనవి ఐనా అవి వీరి చెవిన పడవు. ఒక వేళ పడినా అవి మెదడుని చేరవు.
కానీ X వర్గానికి చెందిన వాళ్ళు X వర్గాన్ని ద్వేషించటం చాలా చాలా తక్కువ. అలానే Y వర్గం కూడా. ఒక రకం గా వారి వారి వర్గాలపై వారికి ఉన్న ప్రేమే ఈ పర ద్వేషాలకు మూల కారణం. మళ్ళీ ఒకే వర్గం లోని వాళ్ళు వారి వారి స్వార్థ ప్రజోజనాలకు భంగం వచ్చినప్పుడు ఒకరినొకరు ద్వేషించుకొంటారు. శాంతి కోసం మనిషి ఎప్పుడూ ఎదుటి వాడినీ లేక ఎదుటి వర్గాన్ని మారమంటాడు. కానీ సమస్య తనలో కూడా ఉందని గుర్తించడు.
కాబట్టీ, మనిషి ఎదుటి వర్గం లోని వాడిని “డీ-కాస్ట్” లేక “డీ-సెల్ఫ్” అవ్వమనటం తో పాటు తాను కూడా “డీ-కాస్ట్” లేక “డీ-సెల్ఫ్” అవ్వటం వలన్ ఈ సమస్యలన్నీ పోతాయి. ఇలా డీ-సెల్ఫ్ అవ్వటానికి వ్యక్తి గతం గా మనిషి తన మానసిక శక్తిని ధారపోయాలి. దానివలన మనిషి కి వ్యక్తిగతం గా ఒరిగేదేమీ ఉండదు. ఒకపల్లెటూరి కుల తత్వ వాది కష్టపడి కుల తత్వాన్ని అధిగమించి ఒక పాశ్చాత్యుడి లా ఆలోచిస్తే, సమాజానికి మంచిదేనేమో కానీ, వాడికి ఒరిగిందేమిటి?

***************************************

మీరు మెయిన్ రోడ్డు లో కారు తోలుకొంటూ పోతూ ఉంటారు. అప్పుడే పక్క రోడ్డు లో నుంచీ ఒకతను స్పీడ్ గా మెయిన్ రోడ్ మీదకు వస్తాడు. అతనిని మీరు, ” పక్క రోడ్ మీది నుంచీ వస్తున్నాడు కదా..నెమ్మది గా రావాలనే ఇంగితంలేదా వీడికి?” అని విసుక్కొంటారు.
కొంచెం ముందుకు పోయాక మీరు ఒక పక్క రోడ్ లోకి వేళ్తారు. కాసేపటికి పక్క రోడ్ లో నుంచీ మెయిన్ రోడ్ మీదికి వేళ్తుంటే,మెయిన్ రోడ్ మీద ఒక ఫర్లాంగ్ దూరం లో ఒక కారు మీ వైపుకి వస్తోంది. ఆ కారు ఇంకా చాలా దూరం లో ఉంది గదా అనుకొని మీరు మెయిన్ రోడ్ ఎక్కేస్తారు.  మెయిన్ రోడ్ మీది కారు వాడు మిమ్మల్ని చూస్తూ కోపం గా హారన్ కొడతాడు… మీరు వాడిని లెక్క చేయరు.
కానీ మీరు చేయ వలసిన పని మెయిన్ రోడ్ లో ఉన్నా , పక్క రోడ్ లో ఉన్నా రెండు సందర్భాలలోని పరిస్థితి ని కూడా అర్ధం చేసుకొని ప్రతిస్పందించటం. కానీ అస్థిత్వ వాద కవిత్వం చెప్పే వారు ఈ పని చేయరు. వారి కవిత్వమూ ఆవేశమూ పాటలూ అన్నీ తాము ఎదుటి వారి పరిస్థితి లో ఉంటే ఏమి చేస్తామో అన్న స్పృహ తో ఉండవు. ఇంతకు ముందు ఎదుటి వారి పరిస్థితులలో ఉన్నప్పుడు ఆయా కవిత్వాలు చెప్పిన వారు గొప్ప గా ఏమీ ప్రవర్తించి ఉండరు. ఎదుటి కార్ వాడిని ఏమాత్రం లెక్క పెట్టకుండా, వాడు చేసిన తప్పులే చేస్తూ వాడిని ఆవేశం గా తిట్టటమూ,తమని సమర్ధించుకోవటమూ ఈ అస్థిత్వ వాద కవులకే చెందింది.  ఆత్మ స్థుతీ..పర నిందా..  తాము మాత్రం పొలిటికల్ కరెక్ట్ నెస్ ఇచ్చే రక్షణ తో విమర్శలకు అతీతులమనుకొంటూ కాలం గడిపేస్తారు.ఒకడిని తిట్టటం చాలా సులువు..వాడి పరిస్థితి లో మనము ఉంటే బాధ్యత తీసుకొని పని చేయటం చాల కష్టం.. .

********************************

కొందరు ఏదో ఒక వాదాన్ని భుజాన వేసుకొంటారు. భుజాన వేసుకొన్నాక ఆ వాదం వాళ్ళది అవుతుంది. దానితో ఒక వ్యక్తి గత సంబంధం ఏర్పడుతుంది. ఇష్టం ఏర్పడుతుంది. తరువాత ఆ వాదం లో ఉన్న లోపాలు తెలిసి వస్తాయి. కానీ అప్పటికే ఆ వాదం తనది ఐపోయింది. ఆ బంధాన్ని తెంపుకోవటం కష్టమౌతుంది. ఆ వాదం సహాయం తో లోకం లో పేరు ప్రతిష్టలు వచ్చేశాయి. ఇప్పుడు దానిని దింపుకోవటం కష్టమౌతుంది.
మరి కొంతమంది వాదం మొదలెట్టిన కొత్తలో నిజాయితీ గా మొదలెడతారు. కానీ వాదం తెచ్చిన పేరు ప్రతిష్టల వలన, అధికారం డబ్బుల వలన వారికి మొదట్లో ఉన్న పరిస్థితి ఉండదు. వారికి ఆ వాదం ఇంకెంత మాత్రం అవసరం లేదు కానీ జనాలను మభ్య పెట్టతం కోసం, స్వార్థం కోసం ఇంక ఆ వాదాన్ని వదల లేరు. వాదాల ముసుగు లో వ్యక్తి గత దాహాలను తీర్చుకొనే వారు ఇంకొందరు. “మీరు లేక పోయినా వాదాల కొచ్చిన ఇబ్బంది ఏమె లేదు కదా, మీరు తప్పుకోండి”, అని వీరిని అడగండి, వీరి బండారం బయట పడుతుంది.

ఓ అమెరికా వాడి రైలు బండి

ఒక ఆంధ్ర సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజినీర్ కథ