మహా కవి శ్రీ శ్రీ ఒక హిపోక్రాటా?

మహా కవి శ్రీ శ్రీ ఒక హిపోక్రాటా? ఈ ప్రశ్న లోకి వెళ్ళే ముందు మనం హిపోక్రసీ ని నిర్వచించాలి. “హిపోక్రసీ అంటే ఒకటి చెప్పి, ఇంకొకటి చేయటం”. “హిపోక్రసీ అంటే వేరు వేరు మనుషులను వేరు వేరు దృష్టులతో చూడటం”.
హిపోక్రసీ ని నిర్వచించుతున్నాము కాబట్టీ ఈ నిర్వచనానికి ఉండే పరిమితు గురించి కూడా ఆలోచించుదాం. ఒక మనిషి చెల్లినీ చెలి నీ ఒకే దృష్టి తో చూడ లేడు కదా ఇది హిపోక్రసీ అవుతుందా?  కానే కాదు. పైగా అలా చూడటం పర్వర్షన్ అవుతుంది. కాబట్టీ మానవ సంబంధాలకు ఈ హిపోక్రసీ వర్తించదు. అలానే ఒక వ్యక్తి జీవ హింస తగదు అని చెప్పాడు. కానీ రోజూ అతని శరీరం లో కొన్ని లక్షల కొద్దీ సూక్ష్మ జీవులు చంపబడుతున్నాయి. దీని వలన అతను హిపోక్రాట్ అవుతాడా? హిపోక్రాట్ అనిపించుకోకుండా ఉండటానికి అతను ఆత్మ హత్య చేసుకోవాలా? కాదు, హిపోక్రసీ అనేది వ్యక్తి లో ఉండే మానవ సామాజిక విలువలకు సంబంధించిన విషయం.అలానేచెట్లు నిజాయితీ గా పూలు పూస్తాయి, మేఘం నిజాయితీ గా వర్షిస్తుంది లేక కోయిల నిజాయితీగా పాడుతుంది అనే విషయాలు సరైనవే అవ్వవచ్చును గానీ మనం ఇప్పుడు వాటి జోలికి వెళ్ళనవసరం లేదు.

మనిషి వ్యక్తిత్వం అనేది అతని జీవితం లోని పరస్పర విరుధ్ధమైన పరిస్థితుల వలన ప్రభావితం ఔతుంది. కాబట్టీ, మనం మనిషి పరస్పర విరుధ్ధమైన ఆలోచనల ప్రతిరూపం అనే విషయం అంగీకరించాలి. కాబట్టీ మనిషి జీవితంలోని/వ్యక్తిత్వం లోని ఒక అంశం తో పోల్చిచూసినప్పుడు, అతని లో తద్విరుధ్ధమైన ఆలోచనలు, అంశాలు ఉండటం ఒక హిపోక్రసీ లా కనపడుతుంది. కానీ దీనికి అతీతులు చాలా తక్కువ గా ఉంటారు. మనిషి లోఉండే ఏ అంశానికి ఆ అంశం నిజాయితీ గా కనపడుతుంది. కానీ పక్క అంశం తో పాటు కలిపి చూసినప్పుడు ఆ రెండింటి మధ్యా వైరుధ్యా లుంటే అది హిపోక్రసీ.మొత్తం గా ఒక మనిషి జీవితం/వ్యక్తిత్వం సంపూర్ణం గా నిజాయితీ ఐనది అనటం లో అర్ధం లేదు. ఒక వ్యక్తి వ్యక్తిత్వం లో పరస్పర విరుధ్ధ అంశాలు ఎంత తక్కువ గా ఉంటే ఆ వ్యక్తి అంత నిజాయితీ పరుడి గా కనపడతాడు.

శ్రీ శ్రీ ఆవేశం లో నిజాయితీ కనపడుతుంది…అంటే తనకొచ్చిన ఆవేశాన్ని సూటిగానే కవిత్వం రూపం లో వెళ్ళగ్రక్కాడాయన. అలానే ఒక ఆదర్శ లోకాన్ని చూసి, దాని గురించిన తన ఇష్టాన్నీ కవిత్వ రూపం లో చెప్పాడు. ఈ ఇష్టం లోనూ నిజాయితీ ఉంది. “ఆ ఆదర్శ లోకానికి మన వాస్తవ లోకం నుంచీ దారేమిటొ ఆయనకు తెలుసా?” అనేది వేరే ప్రశ్న.
త్రాగుడు దృక్కోణం లో చూసినప్పుడు, శ్రీ శ్రీ తాగుడు లోకూడా నిజాయితీ ఉంది.నిజాయితీ గానే తాగాడాయన. అలానే స్త్రీ లోలత్వం లో కూడా నిజాయితీ ఉంది. స్త్రీ వాంఛ వచ్చినప్పుడు తీర్చుకొన్నాడు. కానీ ఆ కవిత్వాన్ని ఆయన ప్రవర్తన పోల్చినప్పుడు ఆయన జీవితం హిపోక్రసీ అవుతుంది.
కానీ,  ఆయన కవిత్వం లో ఉన్న ఆదర్శాల దృక్కోణం నుంచీ( కవిత్వాన్ని reference point గా  చేసుకొని)  తాగుడుని చూసినప్పుడు  శ్రీ శ్రీ అనే వ్యక్తి హిపోక్రాట్ అవుతాడు.
అదే ఆయన కవిత్వం వలన ఉత్తేజం పొంది సాయుధ పోరాటం లోకి దిగిన వాళ్ళు (శ్రీ శ్రీ గారి ఊగరా ఊగరా కవిత, అలా చనిపోయిన ఒక వ్యక్తి గురించి) ఈ విషయం లో శ్రీ శ్రీ కంటే చాలా తక్కువ హిపోక్రాట్స్ అయిన వ్యక్తులు.  ఆవేశం తెచ్చిపెట్టుకొని కాలిక్యులేటెడ్ గా ఉపన్యాసాలిచ్చే రాజకీయ నాయకులు   శ్రీ శ్రీ కంటే చాలా చాలా పెద్ద హిపోక్రాట్స్.

ఏ ఆదర్శమూ చెప్పకుండా మేము దోపిడీ చేస్తున్నాము అని, అలానే చెప్పినట్లు గా దోపిడీ చేసే వ్యాపారులు తక్కువ హిపోక్రాట్స్ అవ్వవచ్చేమో కానీ, వారి వలన సమాజానికి ఎక్కువ నష్టం. కాబట్టీ వీరి విషయం లో “హిపోక్రాట్స్ కాకపోవటాన్ని” అంత సీరియస్ గా తీసుకోనవసరం లేదు. మనమంతా ఏదో ఒక విషయం లో హిపోక్రాట్స్ మే. ఎవరికి వారు ఆత్మ విమర్శ చేసుకుంటేతెలుస్తుంది. శ్రీ శ్రీ  హిపోక్రాట్ అవ్వకుండా ఉండటం ఆయనకు మరింత వన్నె తెచ్చేదేమో కానీ, ఆయన హిపొక్రాట్ అవ్వటం వలన ఆయన కవిత్వం లోని నిజాయితీకి ఏమీ మచ్చ లేదు. ఇక ఆయన వ్యక్తిత్వం దగ్గరికి వస్తే, మచ్చ పడనే పడింది.

****************************

చివరి గా……, ఒక చెడ్డ పని చేయవలసి వచ్చినప్పుడు మనలో అంతస్సంఘర్షణ జరుగుతుంది. మనలోని మంచి వాడు ఆ పని వద్దంటాడు. చెడ్డ వాడు చెయ్యమంటాడు.కానీ బయటి వారి దృష్టి లో నువ్వు ఒక్క మనిషివి. కాబట్టీ నువ్వు అప్పుడు చేసిన చెడ్డపని అంతకు చేసిన మంచి మాట కంటే విరుధ్ధమైనదైతే, బయటి వ్యక్తులు నిన్ను హిపోక్రాట్ అంటారు. కానీ నీకుముందు నుంచీ తెలుసు నీ లోనే మంచి మనిషీ చెడ్డ మనిషీ ఉన్నారని. వాళ్ళు ఇద్దరూ సమయాన్ని బట్టి బయట పడుతున్నారనీ. కాబట్టీ  మన దృష్టి లో మనమే హిపోక్రాట్స్ అవ్వటం చాలా తక్కువ గా జరుగుతుంది. మనం రెండు నాల్కల తో మాట్లాడినా ఆ విషయం మన అంతరాత్మకు తెలుసు. మన ఆలోచనలన్నీ మన అందుబాటులోనే ఉంటాయి కదా.   కాబట్టీ వైరుధ్యం ఉండదు.  ఆలోచనలూ, చేతలూ, ప్రవర్తనా అన్నీ స్వార్థం (Reference point) కోసమే అని తెలిసినప్పుడు వైరుధ్యం పోతుంది కదా..ఇతరులకు అలా కాదు.
మనకు తెలియకుండా మనం హిపోక్రాట్స్ అవ్వవచ్చు గానీ, మనకు తెలిసీ మనం హిపోక్రాట్స్ అవ్వటం(మన దృష్టి లో-Self image) కష్టం.  తాను సమాజందృష్టి లో హిపోక్రాట్నని తెలిసీ తన ఆలోచనలనీ,చేతలనీ, ప్రవర్తన నీ అవకాశాన్ని బట్టి వ్యూహాత్మకం గా వాడుకొనేవాడిని హిపోక్రాట్ అనాలా వద్దా? అన్నా అనక పోయినా అటువంటివాడి(గిరీశం టైపు?) వలన సమాజానికి నష్టంకాబట్టీ వాడికి సమాజం విలువ ఇవ్వనవసరం లేదు.

***************

నాకు తెలిన ఒక తత్వ వేత్త ప్రకారం మనిషి పనులూ,ఆలోచనలన్నీ తన భౌతిక,మానసిక, ఆధ్యత్మిక, భావోద్వేగ పరమైన స్వార్థం లేక సర్వైవల్ కోసం. కాబట్టీ మనిషి స్వార్థం దృష్టి తో చూస్తే మనిషి పనులలో, ఆలోచనలలో వైరుధ్యమే లేదు. అన్నీ స్వార్థం కోసమే. అంటే స్వార్థం దృష్టితో చూస్తే హిపోక్రసీ లేదా? మనిషి చేసే పనులన్నీ సర్వైవల్ కోసం అనేది కూడా నమ్మబుధ్ధి కాని ఒక అంశం. మనిషి స్వార్థానికి సంబంధం లేని అనేక ర్యాండం పనులు కూడా చేస్తాడెమోనిపిస్తుంది.

ఓ అమెరికా వాడి రైలు బండి

ఒక ఆంధ్ర సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజినీర్ కథ