సెక్స్ యొక్క వ్యాపారీకరణ లో కుటుంబ వ్యవస్థ పాత్ర

యండమూరి వీరేంద్రనాథ్ రాసిన ఒక నవలలో హీరో ఒక క్యాపిటలిస్టు. అతను మొదట “మీసాలూ గడ్డాలూ పర్మనంట్ గా తీసేసే ఒక లోషన్ ని మార్కెట్ లోకి వదిలి ఉచితం గా అమ్ముతాడు. అదే సమయం లో ఓ వందమంది కుర్రాళ్ళ తో ఆ లోషన్ వాడకుండా ఎగ్రీమెంట్ రాయించుకొంటాడు.
ఉచితం కాబట్టీ ఊళ్ళో కుర్రాళ్ళందరూ ఆ లోషన్ వాడి గడ్డాలూ మీసాలూ ఊడగొట్టుకొంటారు. కొత్త కాబట్టీ వాళ్ళకి అది ఒక ఫాషన్ గా అనిపిస్తుంది. ఊళ్ళో కుర్రాళ్ళందరూ మొహం మీద వెంట్రుకలు కోల్పోయిన తరువాత కొన్ని సంవత్సరాలకి, తాను ఎగ్రీమెంట్ రాయించుకొన్న మీసాలూ గడ్డాలూ ఉన్న కుర్రవాళ్ళని ఊళ్ళో తిప్పుతాడు హీరో.
మిగిలిన కుర్రాళ్ళకి కూడా ఈ ఎగ్రిమెంట్ కుర్రాళ్ళ లా గడ్డాలూ మీసాలూ కావాలనిపిస్తుంది. అప్పుడు హీరో ఊళ్ళో కుర్రాళ్ళ మీదకి వెంట్రుకలు మొలిపించే లోషన్ ఒకటి వదులుతాడు. వాళ్ళ దాన్ని హాట్ కేకుల్లాగా కొనుక్కొంటారు.
ఇక్కడ హీరో వ్యాపార రహస్యమేమంటే, “కొరత ఉన్న వస్తువుకి డిమాండ్ ఉంటుంది”. కాబట్టీ మంచి వ్యాపారి కొరతని కృత్రిమంగా నైనా సృష్టించి సొమ్ము చేసుకొంటాడు.
కుటుంబ వ్యవస్థ లేని పాత మంచి రోజులలో, గాలీ నీరు లానే సెక్స్ కూడా ఎక్కడ పడితే అక్కడ , ఎప్పుడుపడితే అప్పుడు దొరికేది.సెక్స్ చేసేటప్పుడు తప్పితే జనాలు దానిని గురించి పట్టించుకొనవలసిన అవసరం ఉండేది కాదు.

కుటుంబ వ్యవస్థ రావటం తో సెక్స్ కి ఈ వ్యవస్థ బయట కొరత ఏర్పడింది. వ్యవస్థ లో కొంత కాలం ఉండి బోర్ కొట్టిన వాళ్ళకీ, వ్యవస్థ తో అసంతృప్తులకీ ఒక సేఫ్టీ వాల్వ్ లా దేవదాసీ సిస్టమూ, భోగం వాళ్ళూ బయలు దేరారు. మనిషికి కావల్సిన, కొరత ఉన్న, ఏ వస్తువుకైనా ఒక రేటు ఉంటుంది. అలానే వీరికీ ఒక రేటు ఉంది. ఈ విధం గా చాలా తక్కువ స్థాయి లో వ్యాపారమైన సెక్స్, పాశ్చాత్యుల రాక తో, వారి విలువల తో మరీ రోడ్ సైడ్ బిజినెస్ గా మారింది.
కుటుంబ వ్యవస్థా, కుల వ్యవస్థా కలిపి 90% ప్రేమలు విఫలమయ్యేటట్లు చేశాయి. మన సమాజం లో అధిక భాగం ఒకానొక సమయం లో unrequitted love తో బాధ పడిన వారేననటం లో అతిశయోక్తి లేదు.  సెక్స్ అందకుండా పోవటం వలన దానికి ఒక ఊరించే స్వభావం వచ్చి, యువత తన సమయాన్ని దాని గురించి ఆలోచించటంలోనే వృధా చేసుకొంటోంది. కొంత మంది యువకులు చేసే యాసిడ్ దాడులలో ఈ “సెక్స్ కొరత” పాత్ర కాదనలేనిది.
అమెరికా, జపాన్ లాంటి దేశాలలో కొన్ని బార్స్ లో అమ్మాయి కబుర్లు చెబితే ఒక రేటు, మందుపోస్తే ఒక రేటు, ముట్టుకోనిస్తే ఒక రేటు ఉంటాయి. ఫోన్ లో మాట్లాడితే వేరొక రేటు. మొత్తానికి, “గాలిపీల్చటం లా, నిద్రపోవటం లా ఎంతో సహజమైన సెక్స్”, ని ఒక మ్యూజియం లో వస్తువు లా చేసి దానికి రుసుము వసూలు చేస్తున్నారన్న మాట. ఇక వ్యాపార ప్రకటనల లో సెక్స్ ఉపయోగించే సంగతి అందరికీ తెలిసిందే.
సినిమాలూ, నెట్టూ, టీవీ ల లో సెక్స్ అమ్మకం సంగతి చెప్పనక్కరలేదు.సినిమాలలో నటీమణులు పిక్క చూపించటానికో రేటు, జబ్బ చూపించటానికింకో రేటు, సంపదలు చూపించటానికిక్నో రేటు. శరీరసౌష్టవం ఉన్న కొంత మంది తారలు, తాము అంతా చూపించటానికి ఇంత రేటు అని అంటారు, పశువుల మార్కెట్లో పొదుగుని బట్టి గేదే ని కొన్నట్లు. వర్తమానం లోనే కాక వారి అంగాలకి భవిష్యత్తులో కూడా రేటు కట్టే ఇన్స్యూరెన్సులు పశువుల మార్కెట్ కి కూడా అందనంత నీచం గా ఉంటాయి.

సెక్స్ బొమ్మలూ, ఉపకరణాలూ మొదలైన వాటి మార్కెట్ కొన్ని బిలియన్ డాలర్లలో ఉంటుంది. పరిస్థితి ఎంత దాకా వెళ్ళిందంటే, పడమట్లో కొందరు కుర్రాళ్ళూ పెళ్ళి కంటే ఈ చూసే సెక్సే బాగుందని పెళ్ళి చేసుకోరంట!
జీవకోటి కి దేవుడి వరమైన, ఎంతో సహజమైన, సెక్స్, మనిషి పెట్టుకొన్న వ్యవస్థల వలన ఇప్పుడు మనిషిని ఒక ఆట బొమ్మను చేసి ఆడిస్తోందన్న మాట!  ఒకప్పుడు మనిషి ఆలోచనలలో చాలా తక్కువ చోటు ఉన్న సెక్స్ కి ఇప్పుడు మనిషి ప్రతి పది నిముషాలకీ (?) దానిని గురించి ఆలోచించకుండా ఉండ లేనంత ప్రాముఖ్యత(?) వచ్చింది.

జంతువులు సెక్స్ గురించీ, సెక్స్ సామర్ధ్యం గురించీ టెన్షన్ పడతాయంటేనె మనకి నవ్వు వస్తుంది. కానీ మనిషి తన సామర్ధ్యం గురించి పడే టెన్షన్ అంతా ఇంతా కాదు . ప్రధానం గా దీనిని సొమ్ము చేసుకొనేటందుకు సెక్సాలజిస్టులు బయలుదేరారు. సెక్స్ సామర్ధ్యం గురించి జనాలలో “బెంచ్ మార్క్స్” సృష్టించి వారిలో “నేను ఆనందించటం లేదేమో 😦 !” అనే అనుమానాలను రేకెత్తించి, మళ్ళీ పోగొట్టటం మొదలెట్టారు :-). అనుమానం రేకెత్తించేటప్పుడూ డబ్బు చేసుకోవచ్చు..పోగొట్టేటప్పుడూ డబ్బు చేసుకోవచ్చు.జబ్బుల పేరుతో డబ్బులు గుంజవచ్చు.

పాత తరాల లో ఒక వయసు అయిన తరువాత వారు graceful గా తమ వయసును అంగీకరించి ఆధ్యాత్మిక విషయాలపై మనసు మరల్చే వారు. ముసలివారు అవటం చాలా సహజ మైన విషయం కదా! కానీ వ్యాపారం దాన్ని కూడా సొమ్ముచేసుకొంటుంది. ఇప్పుడు, వయాగరాల వంటి మాత్రలు మనుషులు తమ పై బడ్డ వయసును అంగీకరిచకుండా చేస్తున్నాయి. ఎంత కాలమైనా పడుచువాడిగా ఉండి, తమ మగతనానికి కూడా, “తలకి హయిర్ డై వేసినట్లు”, పూతలు పూస్తున్నారు!మహిళల సౌందర్య సాధనాల పిచ్చి కూడా ఈ పరిధిలోకే వస్తుంది.

మానవ సంబంధాల లో కూడా సెక్స్ పరోక్షం గా కమర్షియలైజ్ అయింది. ఒకతని గర్ల్ ఫ్రెండ్ ఆమెకి ఖరీదైన గిఫ్ట్ లు  ఇస్తే కానీ సంతోషం గా ఉండదు. ఆమె సంతోషపడితే గానీ ఆమెపక్కకి చేరి మురిపెం తీర్చొకోవటానికి కుదరదు.

మొత్తానికి కుటుంబ వ్యవస్థా, వ్యాపారమూ కలిసి, ఎక్కడ చూసినా అందమైన అమ్మాయిలూ అబ్బాయిలూ ఉన్న మన సమాజాన్ని,నడి సముద్రం లోని నావికుని లా, “water water everywhere, but no drop to drink” అని అనిపించేటట్లు చేశారు!
అయితే ఈ సెక్స్ యొక్క వ్యాపారీకరణ కు పరిష్కారమేమిటి అంటారా? చాలా సింపుల్…మనం అర్జంట్ గా ఆది మానవులు గా మారిపోవటమే! 🙂  😦